Kochajmy się, imperatorze od-

dzielnie w naszych M. Pachną

też inaczej moje perfumy: nie

dla ciebie Eternity i szminka

jaskrawa jak plakatowy karmin

*

Miłość, imperatorze, w snach

teraz przychodzi. Lgnie ciasno

suknia koloru dojrzałego

banana; owocem słodko pachnie,

a ja drżę o niechciane dziecko

*

Gdzieś musieliśmy podziać oczy

imperatorze, skoro dopadła

nas miłość nie bardziej niż

my głupia i bezbronna - pisklę

wyrzucone z gniazda trzmieli

*

Twój oddech ode mnie – daleko

z moim - kiedyś z miętą

tożsamy, imperatorze

miłosnej nudy: ze sobą,

obok siebie, bez siebie

*

Pragnienia wyrzucić do kubła:

gdzie obierzyny, pestki, skorupy

i łuski; wystygły piec, zimny

termofor. Śpiące na biało

pozaścielane łóżka

*

A ten dziadziuś, to ty

imperatorze odniesień

lirycznych pewnej srebrno-

fiołkowej pani, kiedy szaro-

godzinne (przed)wiośnie?