Ząb mądrości

W życiu człowieka nadchodzi taki czas, że wyrasta ząb mądrości. Dzieje się tak, gdyż wyrasta między 20 – 25 roku życia, czyli w tym czasie, gdy wiedza nabyta przez naukę i doświadczenie pozwala na umiejętne wykorzystanie w podejmowaniu rozsądnych działań i decyzji. Bywają ludzie którzy nie potrafią korzystać z tego daru, stosować w działaniu rzeczywistym. Pojęcie mądrości jest tak stare jak świat. Nasz kraj – Polska – posiada także wielu przedstawicieli mądrości, którzy swój talent rozwinęli do takiego stopnia, iż stali się słynni na cały świat. Wśród postaci mądrych i twórczych możemy wymienić takie osoby jak: Jana Pawła II, Henryka Sienkiewicza, Mikołaja Kopernika, Marię Skłodowską – Curie, Józefa Piłsudzkiego i wielu innych. Nie będziemy wymieniać całej listy, przytoczone przykłady wystarczą, aby zrozumieć słowa prymasa Wyszyńskiego: „Polacy albo będą mądrzy, albo ich nie będzie wcale”.

Mądrość jest to właściwość jednego z siedmiu darów Ducha Świętego, którą należy rozwijać od najmłodszych lat, ponieważ łączy się ona z zdobywaniem wiedzy, rozwijaniem inteligencji, kształtowaniem postawy osobowej wobec podjętego działania. Mądrość jako otrzymany „talent” od Boga musi być urzeczywistniany w Prawdzie, w przeciwnym przypadku narażamy się na utratę wewnętrznego spokoju. Przejaw „ głupoty” świadczy o braku dostatecznej wiedzy o życiu, umiejętności jej stosowania w konkretnym działaniu.

Kiedy trafimy na sytuację mająca w sobie aspekty mądrości, chcemy ją zapamiętać, utrwalić np. zapisać,  jako wartość bardzo ważną. Potem wielokrotnie o niej rozmyślamy, aż zamieszka w duszy i  stanie się mocą naszego działania. Wtedy mądrość przemawia w sumieniu i  umiemy jej słuchać.

Aforyzm

Mędrzec zdobytą wiedzę wykorzystuje w działaniu do czynienia dobra.