w świado­mym ludzkim życiu

umiejętność ro­zum­ne­go wy­boru zaśle­pia in­tuicję

doczes­ność zda­je się ważna,

po­nad od­kry­waniem tożsa­mości

a prze­cież jes­teśmy ga­lak­tyczny­mi stworze­niami

wspom­niałaś – ‚dwa różne światy z nas’,

a jed­nak łączy ten sam pier­wias­tek duszy

jeśli jes­tem aniołem w ziem­skiej podróży,

kwes­tią było cza­su od­na­leźć Ciebie

ziem­skim by­tem splątałem ścieżki,

byś mogła włas­ne wyp­rosto­wać

nie słowa­mi zat­rzy­małem,

a z ser­ca płynący­mi myśla­mi

cu­dem od­wza­jem­niłaś uczu­cia,

czas naj­cenniej­szy poświęcając

ot tak w stru­mieniu życia zaczęła się nasza his­to­ria,

w dro­biaz­gach codzien­ności uk­ry­ta

jak dzień niepo­dob­ny do dnia,

tak myśl, z każdym dniem cen­niej­sza,

bar­dziej świado­ma i

poz­nałaś, co znaczy kochać

zda­je się, że roz­budziłem in­tuicję

wczo­raj niepokój koiłaś,

dziś doświad­cze­niem ser­ca wy­bierasz miej­sce,

gdzie wzrok mój nie do­sięga, gdzie cichnie wołanie

częścią jes­teśmy niez­wykłej podróży,

sa­mot­ność, nie osa­mot­nienie, pełnią miłości jest,

nie jest sam ten, kto kocha praw­dzi­wie