dni rozciągnięte jak znoszone swetry

szare

z wielkimi smutnymi dziurami

na nic pomysły i pokus podszepty

zima nie przyjdzie

przepadły bałwany

mimo że śniegiem nabrzmiewają chmury

w deszcz się zmieniają dziecięce pragnienia

w myślach obliczam ten rok

z rzędu któryś

co mu się ciągle utyka w jesieniach

niechby się klimat wreszcie opamiętał

niechby pór roku nie gubił

nie gmatwał

na ścianie milcząc drętwieje kalendarz

dni odpadają drobinami światła

*

(01.2015)