już czas 

wychodzisz z psem 

wyprowadzasz skołatane myśli

zapalasz papierosa by zgasł

wzdłuż po szarym bruku 

idziesz szarą ścieżką 

szlifujesz krawężniki

popiół spadł 

pełne kosze 

głowa pośród problemów

widzisz dzień otwiera się 

musisz radę dać

wychodzisz z domu 

wszakże tam ludzie umierają

rozwiązujesz węzły

pogadasz z sąsiadem

on nie jest czysty

wolny od słów 

gryzie go wewnętrzny lęk