Pełen wzruszającej prostoty wiersz, przepełniony uczuciami.

dzieci należą do ramion Boga
w chmurach buduje dla nich dom

(patrz finalna pointa)

Jeżeli tylko w niebie jest ratunek dla dzieci, to po co zostały powołane do życia na Ziemi??

Jeżeli unijne europejskie państwo polskie nie pochyli się nad losem polskich dzieci, już po nas!

Rodzicielstwo dawniej wspierała stara dobra wypróbowana ludzka solidarność - i wspólnota! - których D Z I S I A J próżno szukać nawet w stogu siana.

Okazjonalne akcje typu "paczka świąteczna", "buty na zimę", "światełko w tunelu" itp., itp. NIE ROZWIĄZUJĄ narastającego problemu euro/sieroctwa i porzucania dzieci

Ckliwe przytulanie do piersi i podawanie dłoni (patrz kolejne wersy) to surogat, tymczasem żywe dziecko potrzebuje codziennego wsparcia - także materialnego, także pedagogicznego, także psychologicznego, także medycznego, także fizjoterapeutycznego, także..., także..., także...