Tekst 25 z 126 ze zbioru: myśli
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2020-04-22 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1420 |
nad losem zapłakało dziecię razem z nim Pan Bóg
krople łez spłynęły po ołtarzu
dusza się zasmuciła schowała nosek w szafie
podałem dłoń
by napełnić nadzieją niewinne serduszko
do piersi przytuliłem
dzieci należą do ramion Boga
w chmurach buduje dla nich dom
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
w chmurach buduje dla nich dom
(patrz finalna pointa)
Jeżeli tylko w niebie jest ratunek dla dzieci, to po co zostały powołane do życia na Ziemi??
Rodzicielstwo dawniej wspierała stara dobra wypróbowana ludzka solidarność - i wspólnota! - których D Z I S I A J próżno szukać nawet w stogu siana.
Okazjonalne akcje typu "paczka świąteczna", "buty na zimę", "światełko w tunelu" itp., itp. NIE ROZWIĄZUJĄ narastającego problemu euro/sieroctwa i porzucania dzieci