Text 102 of 176 from volume: Powierszam tobie
Author | |
Genre | poetry |
Form | poem / poetic tale |
Date added | 2020-10-07 |
Linguistic correctness | |
Text quality | |
Views | 1046 |
nie możesz jej pamiętać
byłaś nazbyt mała
cóż z tego, skoro pamięć
nie chce o tym wiedzieć
i wyświetla sękate
wsparte na lasce dłonie
kobiety ze spojrzeniem
mądrym, przenikliwym
doświadczenia - łzy skrzepłe
wyżłobiły bruzdy
aby sankcjonować lata za plecami
pamiętasz?
zanim skalpel pewnie podjął chirurg
odwiedziłaś mnie we śnie
aby wytłumaczyć
jak ważne są korzenie
mimo, że drzewo legło
potargane wiatrem
i w grunt wsiąkło na amen
ale nie przepadło
i żyje
w tętnie lasu
którym targa burza
nie możesz jej pamiętać
skąd wam o tym wiedzieć?
ręce wsparte o kostur,
korzenie, gałęzie...
twarz w ramce zatrzymana,
gdybym zapomniała
----------------------------
*rys. własny
ratings: perfect / excellent
Nasze rodzinne korzenie w passe-partout - to najczęściej to wszystko, co nam tutaj w Polsce powojennie ocalało po naszych dzielnych Wielkich Przodkach.
To oni uczą nas pięknie żyć, starzeć się i umierać