nasz świat boksera z pięściami 

widzę krwawisz w narożniku twarz 

patrzy unika wzroku nie widzi cię 

przez opuchnięte łuki brwiowe 

gong uderzenie deski ukojenie 

leżę blady 

krew na dłoniach pragnę czekolady 

odchodzą siły co mnie zwaliły 

cztery narożniki 

sędzia odlicza dni sekundy godziny 

deski są po to by poleżeć przemyśleć 

do poprawki błędy 

podnieść się w końcu uścisnąć dłoń zwycięzcy 

w uszach gwizdy świat cię nienawidzi 

bóg ci wybaczy jeśli zrozumiesz o co walczyłeś