Nocą a zwłaszcza bezsenną słyszymy stukanie wskazówek zegara. Wtedy mamy czas na podsumowania. Czerń zakrywa wszystko ale odkrywa nasze słabości, o których w ciągu dnia nie myślimy. Jesteśmy zbyt surowi dla siebie...Dzień przyniesie nowe doznania a nocą...
Serdeczności :)

dziękuję :)serdecznie

Przeczytałam jak zawsze z ciekawością.

Do kogo zwraca się

/w tytule wiersza pozbawiony wszelkiej fizyczności, obecny tylko duchem/

liryczny bezpostaciowy "ja"?

staję się początkiem wieczoru
refleksją nad bezpostaciowością

(patrz stosowne wersy)

Świat ogołocony z wszelkich punktów orientacyjnych staje się pustynią. W takim jak ona "terenie" o zmierzchu (patrz nagłówek) - i nocą - o ile niebo nie jest zachmurzone - jedynymi kierunkowskazami stają się (na naszej półkuli) Wielki i Mały Wóz.

Dodaj mnie do /swojego/ zmierzchu, a będzie nam razem o wiele raźniej i się nie pogubimy, bo co 2 głowy, to nie 1.

Przekleństwem k a ż d e g o człowieka jest samotność. Więzienie nie jest niczym innym, jak przymusową izolacją, osadzeniem na pustkowiu, prawda?

Dobrze mówię?