Porównanie słów do kąkoli, tudzież maków, wydaje mi się nieco chybione. Wolność słowa przecież nie zanika z powodu mrozów. Chyba, że ktoś ją sam sobie odbierze.
Wolność słowa przejawia się w najróżniejszy sposób. Czasem człowiek czuje, że powinien milczeć, i to też jest wolność. Wolność wyboru. Być może w tym kontekście ten wiersz nabiera większego sensu.
Nie będę się nad nim rozczulał. Lubię łąki, pola. Kwiecie. Również zimę i zamiecie.

Publikacja tego wiersza zbiegła się ze śmiercią Jana Lityńskiego. Pozwolę sobie zadedykować Mu ten wiersz.
Wiem, że to nie ja go napisałem, ale, mam nadzieję że się Pani nie obrazi, człowiek zginął ratując psa. Więcej w tej śmierci człowieczeństwa, niźli w słowach wypowiadanych przez pseudopatriotów, które uginają się od frazesów i megalomanii.

Krótko i na temat na wszystko przychodzi kres:)

Pozdrawiam:)

Na szczęście znów przyjdzie wiosna i znów urosną maki, kąkole... i czystek (cistus incanus).

Bardzo dobry i mądry wierszyk - odbieram go nawet osobiście .