Na poboczu w ciemnościach spór wiodą jakieś dwie baby.

Jedna płacze: - Jak idę do domu,

Tak mi źle, gorzej niż jakbym na katorgę szła!

A druga na to: - Nieprawda! U mnie w chałupie

Jeszcze straszniej!

Najstarszy zięć na jesieni żebro mi złamał,

Ten średni ukradł mój kłębek przędzy wełnianej!

A niech tam! Kłębek nie ze złota przecie,

Jeno że ja ukryłam w nim monetę, całe 50 kopiejek!

Najmłodszy zięć co dzień chwyta za nóż,

I tylko patrzeć, jak kogoś z nas-starych zarżnie!

Jak amen w pacierzu ani chybi zarżnie!

*No, przestań, kochanieńka, wystarczy!

Nie gniewaj się już! -

Zza przydrożnego wału dobiega męski głos.

- Nic złego żem nie zrobił... No, chodź już, idziemy!*

Jakaż ta noc księżycowa!

I gdzie nie spojrzeć

Czy na prawo, czy na lewo

Wszędzie jakieś czułe parki

Przez zroszone łąki

Czy nie do tych kolejnych zagajników zmierzają?

Zarośla te zwabią każdego

Głośnym kląskaniem ukrytego w nich słowika...