Ciuchcia nieruchomości i kobiałkowatej przepastności to zajefajne dopełniaczówki.
Tak to bywa, kiedy się chce oryginalność przedłożyć nad treść i poziom.
Klimat za to jest dobry.

Doskonałe obrazy. Kobiałka truskawek, którą widziałam ostatnio,to był właśnie, przede wszystkim, zapach owoców w "kobiałkowej przepastności", tzn, pierwsze wrażenie to zapach. A potem dopiero wzrok zapamiętuje mnóstwo dobra ginącego w kolorze czerwieni.

Kolorowe wspomnienia w zestawieniu z ciemną przyszłością przywiodły mi na myśl obraz spotkanej przed paroma laty na dworcu kobietę zajadającej ze smakiem truskawki, której lekarz niedawno zdiagnozował zaawansowanego raka bez nadziei na wyzdrowienie.
Utwór niesłychanie autentyczny.

Dziękuję za komentarze. Każdy ma swój świat wyobrażeń i przeżyć, a że niektóre sytuacje mogą pasować, dowodzi to tego, że wszystko lubi się powtarzać, ale najczęściej za każdym razem u innych.

Puszczyk, to był eksperyment. Miało nie być czasowników.
A że wkradły się dopełniaczówki, to dobrze, bo lubię dopełniaczówki i wszelka nachalność o ich ośmieszających poezję charakterze kładę na kant... wiesz czego.
Nikt nie może być wyrocznią, co poezja lubi, a czego nie. Każdy jest poetą swojej poezji i nikt nie ma nic do tego. Poezja, to nie kuchnia azjatycka, która ma każdemu smakować.