Dziękuję za uwagi. Jednak Kathrin tak ten taniec się nazywał, więc nie zmienię.

Poruszyłaś bardzo bolesny temat i bardzo trudny na poezję. Osobiście nigdy bym się nie odważył o tym napisać.

Istnieje niesamowity, mistrzowski wiersz, który noszę w pamięci do dzisiaj i który wówczas wstrząsnął mną do głębi, a podejmuje podobny temat.


Cytuję:

"I przejeżdżał bolejący Pan Jezus,
SS-mani go wiedli na męki,
postawili ich oboje pod miedzą,
potem wzięli karabiny do ręki.

"Słuchaj, Jezu, słuchaj, Ryfka, sie Juden,
za koronę cierniową, za te włosy rude,
za to, żeście nadzy, za to, żeśmy winni,
obojeście umrzeć powinni."

I ozwało się Alleluja w Galilei,
i oboje anieleli po kolei,
potem salwa rozległa się głucha...
"Słuchaj, dzieweczko!...Ona nie słucha...

Wiersz napisałam na podstawie reportażu w którym wypowiadały się byłe więźniarki. Temat owszem trudny i bolesny, ale dlaczego by go nie poruszac? Mną osobiście reportaż bardzo wstrząsnął.

Muszę przyznać, że też oglądałem i słuchałem tenże reportaż, tylko że dla Ciebie te poniekąd nieludzkie wydarzenia, a szczególnie ten wątek okazał się inspiracją do napisania wiersza. I właśnie tak teraz trzeba, jak nie tak, to inaczej, ale ciągle o tym mówić, a przynajmniej nie zapominać tego.

Taki mi się zrobiło boleśnie, wstydliwie. Oby nigdy więcej... Serdeczności.

Szukałam wiersza, któremu ofiaruje pierwszy komentarz. Ten "poruszył" moje myśli. Nie każdemu się to udaje. Wspaniały.

Dziękuję Moniq :)Zapraszam do innych.

W nieskończonym ciągu literatury antywojennej wiersz książkowy.

Kogo? czego? ta literatura przez stulecia uczyła

i uczy

??

Jak to się dzieje,
że władzę nad nami
w c i ą ż pełnią
te same bałwany

?!

Tytuł wiersza /w oderwaniu od cyklu/ bardzo mylący