nie jestem wcale samotna

muzyka za ścianą gra

liście szeleszczą za oknem

deszcz kropelkami łka

nie jestem wcale uśpiona

dotykiem zbudziła mnie mgła

spojrzeniem po brzegi spełniona

tą samą mantrą co dnia

nie jesteś wcale wspomnieniem

wyrytym nożem na pniu

otulisz mnie swoim cieniem

i ręką muśniesz do snu

nie jesteś tylko postacią

płyniesz słowami pod prąd

nie czekasz aż ci wybaczę

schodzisz na znany ląd

będziemy razem już zawsze

na wyspie obrosłej w świat

nim ślady nasze ktoś zatrze

zanim okryje nas mgła