nieśmiało na oścież otwieram ramiona

gdy lato gorące z pozornych niezdołań

obnaża swe zmysły drżące jak motyle

a dreszczem ostatnim ciało wnet przeszyje

palcami jak powój co treliaż oplata

z lubością smakuję treść pełnego lata

pośród malw różowych i groszków pachnących

łaknąć każdej chwili nim lipiec się skończy

łaknąc każdej chwili nim lipiec się skończy

i nastanie sierpień mamiący owocem

kaliny co wiosną kwieciem swym mamrocze

najczulsze wyznania zamykając w czerwień

bezwstydnie oddaję się boskiej Minerwie

zanim cierpkość głogów wkradnie się do duszy

a chmury wrześniowe zaczną się burmuszyć

wonny bukiet wspomnień uwieczniam wersami

wciąż letnia dziewczyna choć z chryzantemami