Gdy niemoc mnie ogarnie

Życie wygląda marnie

Chciałabym się schować w ciemności

I cicho płakać w samotności

Lecz czy coś zmieni

Gdy zniknę w cieniu

Czy zniknie ma troska

I będę radosna

Zaraz książkę w rękę biorę

Smutkom zawładnąć mną nie pozwolę

Spróbuję znaleźć rozwiązanie

Na uśmiechu odzyskanie

Potem kartkę wezmę do ręki

Pozbieram na nią wszystkie udręki

Schowam w szufladzie stolika nocnego

By nie ujrzały światła dziennego

Jeszcze się tylko głośno zaśmieję

Wyrzucę z serca tę beznadzieję

I zniknie chmurna mina

Bo nowy rozdział rozpoczynam