Podnoszę się jak Feniks z popiołów

Odradzam sie w przemyśleniach

Co w życiu się zmienia

Myślę czy aby puszka Pandory

Nie rozsypała się na moje życie

I czy aby przez moje ikarowe loty

Trudne są wszystkie wzloty

Lecz ciągle szukam

Może znajdzie się jakaś nić Ariadny

Co pomoże wydostać się z matni

Na tę piętę Achillesową

która mnie hamuje

W zdobyciu tego czego mi brakuje

I doczekam się aż nadejdzie

Ten róg obfitości

By moje życie nie było nicością