sieją tu kule jak ziarno w ziemię

któraś może ma moje imię

więc spotkamy się w połowie drogi

do Kijowa

już niedaleko

baby znowu płaczą na drogach

ty też będziesz nocą

jak wtedy, gdy wracałem pijany od rudej Katii

taka to wojna na wyniszczenie gruczołu

dzieci się śmieją jak zawsze

i strzelają do nas z patyków

robimy tutaj pokolenie pacyfistów z tryzubem

a ty już może w knajpie „Pod zdechłym patriotą”

układasz sobie życie na nowo

z Griszką bez jajec

bo po co jajca w Ukrainie?

jak wrócę wybiję wam zęby

lepiej będziecie ssać lufy karabinów

bez zarysowań na metalu

i spaczonym sumieniu prawdziwego Rosjanina

z dwudziestoletnim stażem w życiu

Twój Wania