Na górze róże

Kochajmy kwiaty (przykładowo róże),

one są pięknem tej ziemi.

I ptaki kochajmy,

te cudem niebiańskiej przestrzeni.

I jeszcze najważniejszy miłości kęs,

ten, który przychodzi nam

z takim trudem.

Kochajmy się!

(...?)

Jak to kto?

Ja z tobą, ty ze mną, oni z nimi.

Bo to jedyny życia sens,

wszak do tego jesteśmy stworzeni.

Na dole fiołki

Zatonąłem w fiołkowej powodzi

twojego spojrzenia,

w oczach jak dwie studnie głębokie.

Ich hipnotyczny blask mnie zwodzi

na manowce światła i cienia.

Czym prędzej opuszczam powieki,

a tam pod nimi, niczym na ekranie

w nierealnej przestrzeni zmysłów,

kuszących obrazów taniec,

uwolniony z wędzidła

racjonalnego umysłu.

Nasze ciała

w uścisku namiętnym

splecione,

na styku ust iskra,

z iskry wybucha płomień.

Niewielkie piersi gorące

chwytam w swoje dłonie.

Do wciąż nowych tajemnic

dostępu udzielasz...

Stop klatka!

Nie powinienem...

Otwieram oczy

i otrząsam się z myśli

o żonie przyjaciela.

A my się kochajmy jak dwa aniołki

Aniele, drogi mój,

ty sobie tam stój.

Rano, we dnie,

ale w nocy wezwę diabła do pomocy,

a z jego pomocą małą

ściągnę ciebie z piedestału.

Będzie słychać wielkie łuup

i upadniesz u mych stóp.

Bój się Boga zła dziewczyno,

w blasku złotej aureoli,

stoisz tam z wyniosłą miną,

taka obojętność boli.

Czasem zerkniesz spod kapturka,

by spojrzeniem znowu zwodzić

i obrastasz dalej w piórka.

A czas ciurka, ciurka, ciurka,

czas, kosmiczny szczęścia złodziej.

Jeszcze cię za pióra chwycę,

z fatałaszków cię oskubię,

jeszcze zajrzę pod spódnicę,

zatańczymy, tak jak lubię.

Robisz minki, mój aniele?

Nosek w górę, nie inaczej.

A ja tobie łóżko ścielę,

odtańczmy piekielną czaczę.

J.E.S.