Świetny pomysł, wykonanie również. Ale zrobiłeś orta, nie mówiąc o interpunkcji. Napisałeś "niewiadomo", a powinno być "nie wiadomo". Gdyby to były przymiotniki (niewiadoma, niewiadomy, niewiadomi, niewiadome), wówczas pisze się łącznie.

`Jaśniej nam wodzu` w sensie wyjaśniać? Czy jaśnieć jeszcze mocniej? Otóż jaśniejąc, wyjaśnienie jest prostsze. Bo jak do wyjaśniania jaśnienia zaprzęga się słowa, to one owo ciągną jak muły. Właśnie niczym słońce. A o poranku słoneczko hyc hyc. Rozjaśnia, niczego nie wyjaśniając . A jednak wyjaśnia.
Nie słyszę melodii, trudna do oceniania piosenka. Imiona wyjawionych ciężkie, to mi się podoba w słowach. Że użyte we właściwy sposób niewiele ich trzeba. Oda to też, do Mickiewicza zaglądam, też jest Oda. Uda Nakimura powiedziała kiedyś - Wstyd, wstyd to wielki, na słońcu wschodzić i dawać się we znaki. Ale to umieć trzeba i ten wiersz jest o tym. Płomienne słowa, zapalające się przecinki, otóż owo, to słońce, zawsze tu jest.
Marmurowy poeta nie musi wiedzieć że pod nim płynie także woda. A para wodna tak pięknie przykrywa jego oblicze, że jak białej płatki ćniewy. I zapalam papierosa. A Uda mi podpowiada - uda ci się.
Takie to refleksje. Czy ja wiem?
Japońskie imiona. Brak ocen.