Pisane wojną

Wciąż  słychać o zbrodniach wojennych

Szklany ekran pokazuje zrujnowaną szkołę

W pobliżu czołg zniszczony ze znakiem na pancerzu

Już uznał swoją winę ze spuszczoną lufą

Syrena ogłasza alarm; raz po raz

Na dole - od tej wyrwy w ścianie - są wojenni inwalidzi

Obok dzieci prowadzeni pod parasol bunkra

Przez strzaskaną framugę okna

Dym się unosi w stronę nieba

Trzecie tysiąclecie wezwaniem obciążyło świat

Przez pandemię dało lekcję upomnienia

Ale zanim zdołał się opamiętać wzbudził wojnę

Od tego czasu trwa prężenie muskuł

I oczekiwanie dzwonka na koniec impasu

Gdzie jest lekcja pomyślnego losu

Czy przy białym krzyżu na ofiarnym polu

Gdzie z każdą wiosną makami otula groby

I słucha szeptu spadających kropel deszczu