Te święta dla wielu ludzi będą tak inne.  

Spędzą je samotnie, w hałasie, głodzie zimnie.  

Trudnej niepewności, każdej swej życia chwili.  

Może jest coś, co im je w tym roku umili?  

Z dala od ukochanych, sercu najbliższych.  

Cierpiące ciała, okolice pełne zgliszczy.  

Rozpacz z każdego kąta będzie spozierać.  

Huk wystrzałów piękno życia będzie zabierać.  

Gdy my wszyscy, w cieple ogrzejemy dłonie.  

Czyjś dom w tej chwili, w ogniu bombardowań spłonie.  

Gdy, my będziemy dzielić się białym opłatkiem.  

Niejeden człowiek odpłynie wieczności statkiem.  

Te święta dla wielu ludzi będą tak inne.  

Spędzą je samotnie, w hałasie, głodzie zimnie.  

I tylko ich tak niezłomna wiara nadzieja.  

Do trudnej walki o życie będzie zagrzewać.