W Mikołajki w tym roku.

Znajdę kocią sierść na boku.

Nasz kotek to łobuziak.

Wszędzie wejdzie poodkurzać.

Do szuflady zajrzy także.

I do buta, no a jakże.

I na szafę sobie wskoczy.

Ten kotek, tak lubi psocić.

I do buta mordkę włoży.

Łapką sprawdzi kto, co włożył.

Może jemu, też coś skapnie.

Zaraz zwędzi i coś złapie.

On jest lepszy niż Mikołaj.

Wczoraj coś do kapcia schował.

Dziś udaje niewiniątko.

Takie małe niebożątko.

Kocham tego łobuziaka.

Przy nim jakaś zawsze draka.

On szykuje niespodzianki.

Czy to noce, czy są ranki?

Jest wesoło i radośnie.

Życie bywa całkiem znośne.

Kocham zawsze tę `ptaszynę`.

Nawet jeśli coś mi zginie.