1.  

kwiatami kasztanowców rozkwita

świat w majowym słońcu

wita szumem liści

jesteśmy zbyt w drodze aby zauważyć

że nad cmentarzem

ptaki śpiewają najpiękniej

konwalie rosną na grobach bez krzyży

maki wypełniają rowy

chabry butelki stojące na oknie

byliśmy za mali na to wszystko

dawna postać domu

znów robi z nas dzieci

tyle chat nie przetrwało

ich kamienna bryła

nawołuje i boli

mówisz że tam ktoś przyjeżdżał latem

wcześniej nie mieliśmy pojęcia

że ludzie odchodzą

zostało schylić głowę

przed kapliczką

przed panną akacjową lipową sosnową

do świętości zawsze przytulają się bzy

czasem bluszcz i trawa

nigdy plastikowe róże