Choć zębów swoich już nie mamy

To nie ma dramy

Bo to oznacza wszelako

Że doświadczenie życiowe

Przez jamę ustną już przeszło

I przeszło także przez głowę

Choć słów coraz więcej brakuje

Bo już nazwaliśmy wszystko

To łatwiej nam się rymuje

Z teraźniejszością przyszłość

Jedno i drugie niewielkie

Wyznaczył dla nas czas

Jeszcze porządkujemy świat

Choć mówią

Pora przyszła

Żeby ze sceny zejść

My to już wiemy od chwili

Kiedy nam dali nań wejść

Emerytura - nie szkodzi

Będziemy wolniej żyć

I póki nas nie zepchną

Na całkiem drugi plan

Będziemy stać na straży

Nie cofną nas o gram

I chociaż już nie młodzi

Zwijajmy losu nić

Siła się w nas wciąż rodzi

Nie damy siebie na żer

My starzy w blasku słońca

Jeszcze trzymajmy ster