przy muzyce bluesa 

przepiłem najpiękniejsze chwile 

zmarnowany najlepszy czas 

do domu 

nie wracam pamięcią 

idę drogą 

widzę 

piękno przyrody 

wiatr delikatnie mówiąc 

miesza myślami 

niczego nie naprawię 

co mam do tego 

orzeł nade mną 

nad nami niebo 

kocham ciepłe noce 

nikomu nic nie powiem 

jestem sobą tu nad Soliną 

pamiętam kobietę 

jej włosy jak babie lato 

wokół głowy 

teraz wędrówka 

do kresu wytrzymałości 

szukam miejsca 

mój dom mój azyl