drzewa rzucają błąkający cień

moje ciało bez cienia

świat blady od reklam

życie proste

wybierają jednak ekskluzywne

wczasy luz pieprzony syf

ile można jeść i pić

ludzie zwykli jak sny

głodują błądzą

nie rusza nas to

dobrze nam

człowiek szuka jak pies

oszukuje zdradza łamie zasady

wychodzę na ląd

by dać dobre rady

nie słucha nikt moich słów

wojna trwa daleko

od naszego domu

dobrze nam

niechaj giną ci

co wywołują konflikty

umrzeć mogę

nawet zaraz za przyjaciół swych

za prawdę okłamują mnie

czyszczę broń

pocisków mam pięć

szósty dla siebie

gdy w kosmosie

nie będzie wolnych miejsc

w objęciach śmierci każdy dzień

brak słów odejść czas nie znajdą nas

w naszych głowach kryje się myśl

której nie odczytasz dziś