Pokazałeś mi ścieżkę, po której teraz chodzę

Czuję się nieco zagubiony, nieco dziwnie dziś

Myślę, że wytrzymam wszystko

Z czymkolwiek przyjdzie mi się zmierzyć

Wtedy będę znać życie

Dzień po dniu

Myślałem, że mam wszystko

Lecz to wszystko było iluzją

Po prostu kolejne kłamstwa

By zbudować nowy świat

Ale wtedy pojawiłeś się Ty

I wskazałeś mi inną drogę

Przebijającą się

Przez mleczno- mglisty puch

Więc obserwuję Cię

I powiedz mi, co widzisz

Każdy z nas ma inny sposób

Widzenia świata

Będę wdzięczny, jeśli

Kiedy patrzysz na te same rzeczy

Widział je również moimi oczami

I zrozumiesz, że ja

Nie chcę być tutaj

Gdzieś indziej jest lepsze Ja

Czuję jak mój świat umiera

A wraz z nim część mnie

Nie chcę żyć wiecznie

Pragnę tylko ujrzeć światło

Czuję się coraz bardziej pogubiony

Im dalej brnę w nieznane