Leżałem już rozłożony

ale jeszcze powstałem.

Mogę nawet powiedzieć

że wbrew wielu mądrym

tylko że już nie powiem

co mogłem powiedzieć.

Grunt że się zebrałem

że postawiłem się

(a pewnie bo jak to nie

na nogi na piedestał

na własną chwałę).

Że znowu brakuje mi

tylko świętego spokoju

(oczywiście oprócz

tak bardzo wielkich

jak każdych pieniędzy).