jest takie proste umieranie

jak oddech jak krojenie chleba

wietrzne nie wieczne zapatrzenia

stos tomów poskładanych myśli

a w środku wypalona prawda

płonące słowo  i niepokój

jaka godzina jest ostatnia

po co jest - trwać w tym samym znaku

przy stole patrzę słucham milczę

pamiętam wielkie przepowiednie

nadzieja że się tyle stanie

a takie ciche

umieranie