od kiedy pamiętam byłaś  

szkodliwą babą siostro  

mojej zmarłej matki córko  

żyjącej babki obyś długo żyła    

i dobrze ci się powodziło na ziemi

wszystko krąży i wraca  

po czwarte porzuciłaś  

nie krzyczę kiedy wiem  

podałaś dym wylane dziecko  

znalazłam miejsce dla lustra  

w zabytkowej ramie dla ciebie  

pudełko zapałek przygotuj chrust  

z gorzkim lukrem w ustach  

międlę przekleństwo odpowiedzi  

potrafią znacząco milczeć  

kiedy mniej rozumiem czuję  

wędrowanie nie śni mi się  

nic tylko farbowany łeb  

o futrynę sople krwi  

u skroni obojętność  

czasami toniesz to-nie-ja  

dawno pogrzebane słowa  

o miłości pleciesz przykrótki sznur  

za próg znowu biegiem i goń mnie  

na żer tępe narzędzie znalazłam  

pod figurą nie hałasuj zaopiekowałam się  

ciałem na duszę nie wystarcza czasu  

nie zajmuj więcej nie dręcz  

obręczy rzeczy całkowicie zamkniętych  

nie klei się z popiołu spalonych mostów  

twoja rola skończona mizerna sztuka  

tego czegoś nie rozpatruję w kategorii  

człowieka forma i treść  

może się wymydlić do śmierci  

patrz w lustro trudno  

nakarmić się pustką