Nie jestem ekspertką poezji.
Nie chce rozumieć poezji, chcę ją czuć.
Ten wiersz poczułam. Wywołał we mnie wzruszenie, podmiot liryczny być może można utożsamić z Tobą szanowny autorze, jeżeli tak to ma szczęście.

Pozdrawiam.
S.

Głęboko porusza już na wejściu wyjątkowo finezyjna poetycka zbitka pojęciowa

Wolę nie widzieć
(...)
niż chodzić o białej lasce

(patrz pierwsze wersy)

"Nie widzieć" - to przecież znaczy dosłownie "chodzić o białej lasce", czyli mamy tutaj jakby klasyczną... tautologię?

W miłości jednak "nie widzieć" to "przymykać oczy", "zgadzać się na wszystko, nawet na skoki w boki", czyli bez laski ślepego doświadczać wszystkich uczuć, jakie niesie miłość.

Piękny wiersz - i piękna męska deklaracja dedykowana Żonie

Od dawna niedowidzę
a przecież miłość
nie nosi okularów

(patrz ostatnia strofa - cytuję z pamięci)