Dobrze mi się czytało kolejny z twoich utworów, w którym źródło (albo źródełko) jest głównym bohaterem. Tylko zwrot „źródło żąda prawdy”... Mówi się na przykład „tekst źródłowy”, czyli dokument, świadectwo prawdy spisane na gorąco. Źródło symbolizuje prawdę, dlatego sformułowanie „źródło żąda prawdy” wydaje mi się być masłem maślanym. Z drugiej jednak strony, źródło nie jest prawdą samą w sobie, ale raczej siłą, mechanizmem, który tą prawdę wydobywa na światło dzienne i chyba w takim ujęciu mam to źródło rozumieć. Prawda?

Mogłabym użyć buddyjskich terminów: podstawa wszystkiego, dharmakaja,wszystko obejmująca i nigdy nie ustająca takość...
Źródło ma uniwersalny wydźwięk i oznacza prawdę samą w sobie.

Mądrze, pięknie i godnie, dlatego wiersz oceniam bez zbędnych emocji.

Mądry, spokojny wiersz.