natarczywie powracasz jak bumerang wypuszczony

wprawioną w ćwiczeniu dłonią o tej ziemi

albo o zupełnie innej

myśl

o garbach na piasku wydmy które tworzą się same

bez filozoficznego podejścia do tematu

budowanie - cegła po cegle w miarę równo układanych

zdarzeń zwykłych dni i nadzwyczajnych świątecznych

przerywników w uszczelnianiu

okna z którego spoglądam z dłuższej perspektywy

na coraz cięższe klucze do bramy

na krawędzi spotkania

w ptasim gnieździe - w koronie drzewa

poznania piszą się pojedynczo różnym kolorem

może kiedyś będą

odbijać się niekarykaturalnie w Twoich Lustrach

dzisiaj jeszcze pełzające po gorącym piasku

słowa o `tej naszej ziemi`

Twojej i mojej

„Lustra” – tytuł tomiku poezji Małgorzaty Szułczyńskiej (1957 -2003)

Preludium w dziesiątą rocznicę śmierci