mają zapach liliowych wspomnień

czystą aurę spokoju poranne myśli

w gardle zatrzymuję słowo do póki sił starczy

kapcie gdzieś przy łóżku

nie czuję że boso

stąpam

niesiona chęcią życia dziękuję za istnienie

potem wedrze się świt w tumulcie zagrzebać ,,stokrotkowe,, myśli

słowa

zepsują resztę