Nie martw się miły przecież znowu się spotkamy

ten sam szlak nas poprowadzi na wzgórza i szczyty

pomiędzy połoniny i do kamiennej studni w Wołosatym

która mimo że wyschnięta wciąż się chełpi żurawiem

będą nas witać omszałe drzewa i kamienie cisi świadkowie

piasek wydreptany przez turystów na szlakach

i wiatr który w konarach nagle się zrywa i pani ze sklepu

na rozstajach drogi z nieaktualną mapą przy ladzie

ten sam azymut wyznaczony w mglisty poranek

i wzrok zawieszony w przestrzeni tuż nad horyzontem

przybliży nas sobie choć niedoskonale o innej porze

wspomnieniem i ulotną myślą pod tym samym słońcem

nie martw się miły przecież znów się spotkamy

pod tym samym niebem wędrując ścieżkami

wydreptując te same ziarenka piasku

wspomnieniem wzruszając się na nowo