Piękna poetycka impresja, mimo że z bałtyckim potknięciem ortograficznym. Natomiast mam wątpliwości dotyczące innego sformułowania, które można rozumieć dwojako, a Autorka nie sugeruje wprost właściwego jego znaczenia. Mam na uwadze "nie mniej". Jeżeli ma ono znaczyć "więcej", to zapisany jest on dobrze. Jeżeli zaś ma to znaczyć "jednak", to należałoby napisać go łącznie. Jak już zaznaczyłem, nie jestem w stanie wskazać właściwego znaczenia tego sformułowania, więc nie uwzględniam go w ocenie.

Bardzo ciekawie o spotkanych miejscach. Nasze krajobrazy są cudne, ale warto poznać i inne interesujące zakątki. Pomysłowo to zestawiłaś.

Witajcie. :) Dziękuję za czytanie i komentarze.
Medicus, nie wiem czemu tak zrobiłam. W początkowej wersji był "Bałtyk i Norwegia" może dlatego przeoczyłam poprawkę. No ale cóż. Pewnie za bardzo koncentruję się na treści ;) Na szczęście mam tu wyśmienitych humanistów. Dziękuję za wychwytywanie błędów, to cały czas mnie uczy :) Pozdrawiam zimowo :)

A, zapomniałabym janko tobie odpowiedzieć. Nie mniej, czyli więcej. Na szczęście tu nie ma błędu. Ale też na ciekawe rzeczy zwracasz mi uwagę.

Przek, chriss i wrzosie - dziękuję :)

Hmmm, trudno mi ocenic ten tekst, bo czytam regularnie od lat piewczynię norweskich fiordów i naszych rodzimych klifów - prozą i poezją. Regularnie mówi do mnie wiatr z jej prozy, fale flirtujące z aurą, odgłosy, obrazy, klimaty i wplecione w to ludzkie myśli i uczucia.
Tutaj, pewnie z racji mimowolnego porównania, czegos mi mało.

Ciekawa refleksja nad olśniewającą obcością i dużo mniej okazałą swojską naszością.

Tytułowe norweskie fiordy są typowo, jak sama nazwa głosi, niepolskie, z kolei nasze bałtyckie klify i te połoniny - zdecydowanie nasze, a zatem także nienorweskie.

Każda sroczka swój ogonek chwali, dlatego nikt z nas nie chciałby zostać pośmiertnie pogrzebany nad najpiękniejszymi nawet fiordami.