Rzekła pewna gowa z małej wsi kolo Wojciechowa.

Jakiś wiersz dla mnie napisz, no… wiesz?

A gdzie tu skromność i ubóstwo?

To nie takie proste.

Myślisz, że jak z wodą,

kran w lewo i..i..i leci ?

Jak ze słońcem?  Dmuchniesz w chmurkę

i zaświeci ?

Ale o tym wiedzą

dzieci tylko i poeci.

To nie takie proste, no wcale,

coś bazgrolić, pomyje lać po Michale.

Jak to zrobić?

Z białej kartki

tęczy fajnej dwa pierścienie, i zamieć, i pierwiosnków, i

storczyków całą zgraję.

Może bożych kwiatków płatki?

No niestety nie potrafię.

Ja leżę i się podddddaję,

i na półkach tyle tego. Ja się gapię

po co znowu słóweczkami chwilką

w niebo tłuc jak o szybę skrzydełkami nie-mocy tłuc?

Ja się na tym nie znam wcale.

Jeszcze tyle innej mam roboty.

Mi leżeć tylko chce się, no nie mam ochoty.

Ja tego nie napiszę, taki ze mnie cham

a jak już coś tam wygramolę

to i tak czuję się jak paw-pan

choć dobrze wiem,

że to o o

- o -

kr – o - pla

- o -

a wys -k- -dzban.

Perth February 2008