urzeczona 

schwyciłam w dłonie 

tańczący płatek śniegu 

i błysk światła 

odbity od sopli 

rozdygotanych na wietrze 

chwila przebrzmiała ciszą 

szadź zalśniła świetliście 

pamiętasz 

zamarznięte jezioro 

chrzęst lodu 

i parę łabędzi człapiącą 

ku słońcu 

spójrz 

znów mróz pomalował szyby 

w kwiaty rodem z marzeń 

dotknij ich a spłyną łzą

zimowa baśń trwa