na którym szczycie zdobytym

drodze uklepanej

pod jakim zasadzonym drzewem

stanę lekko

z blizną w pół łydki

bruzdą na policzku

postawię jeden niezmącony krok

ustami spękanymi od wstrzymanych słów

krzyknę dzień dobry życie

jestem Magdą

trzymam roztrzaskane berło

na głowie zakręca się sto trzeci siwy włos

gdzie stanę sauté

dwudziestopięcioletnim tchem

będę mogła rzucić

najodważniejsze wyznanie

wreszcie jestem sobą

FB:porzeczkowe słowa