Tak krótko mi było dane

Delektować się miłością bez skazy

jak diament

Powłoka iluzji objawiła kamień szlachetny

Skrupulatnie maskując

pierwotny węgiel szpetny

Ów owładnął mnie bezczelnie swą aurą

I w dzień

I w noc

Kreując przyszłość marną

Piękno bijące, zdawać by się mogło, uczciwie

Skrywało wtem tłamszone zamiary niegodziwe

Cóż począć, gdy serce ranne

Dokąd biec, jeśli uciec pragnę

Jakże ufać, nie wierząc w nic

Aż finalnie...jakim sposobem kochać

aby nie postawić sobie za życia znicz?