(dwunożnej Crescenicy)

Wierzę, że w słowie Dziękuję...

o  odwieczne  słowo pokory,

wystarczająco   dużo   pnączy   liter  niczym   górskich  ścieżek

i pierwotnego  brzmienia  ziemi,  jakoby  muzyki wdzięczności.

Wierzę, że w słowie Bóg zapłać...

dwa  słowa jak  jedno,

dopełni   się   co   dla   prochu

n  i  e  m  o  ż  l  i  w e.

Tak więc powiem  Dźwiękuję...

o nowe słowo, jak błysk ostrza stali

w czasie;

albo powstanie nowe, albo wszystko szlag trafi.

Tak więc światłem, dźwiękiem,  zapachem życia i czasu tego

wyznać  pragnę  sens  tej chwili  jak  kropla  przelanej   krwi

niczym kropla deszczu.

Niech się stanie nowe,

lepsze   od   dawnego.

Perth. Szkocja. Wielkanoc. 2017.