Tekst 31 z 54 ze zbioru: Łódź się
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2018-03-21 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1602 |

Łódź się zwija?
Rzekła mi Pani Emilia, dziś
- Łódź się zwija...
A ja od paru miesięcy,
po Łodzi się kręcę...Ona
do mnie, jakby przypływa...
I Łódź, zaczyna mnie kręcić,
że piszę o Niej wiersze.
A Łódź, zamiast wspiąć do miliona,
może spaść, do pięciuset
tysięcy...Lecz ilością
rodaków, czy jakością
do przodu nam iść?
Raźniej mi z Łodzią będzie
do przodu, i się zwijać -
może inaczej? Egista
ze mnie raczej, skoro mi raźniej...
Ale Łodzi, co tak mnie ujęła,
postaram się nie zawieść,
w tej świata kniei...
Nawet, jeśli dla mnie,
trudno będzie i daleko,
czasem, nawet do nadziei.
oceny: bezbłędne / znakomite
Swój do swego ciągnie :)
oceny: bezbłędne / znakomite
do przodu, i się zwijać -
może inaczej?"
a. Fajne strofy. Też lubię Łódź.
Wiersz o wierności, ciekawie zbudowany. Pozdrawiam Bajka:))