Lepiej być murarzem, czy poetą?

Dylemat jak młyn i rzeka.

Murarz buduje domy na solidnym fundamencie.

U poety słowa kruche i ulotne

konfabuluje okrutnie.

Spoiwem murarza cement i wapno

cegła po cegle w architektoniczny ciąg.

U poety nic stałego, skreśla, wyrzuca

do góry nogami układa konstrukcje

w artystyczny nieład

ponoć takie trendy są.

Murarz na rusztowaniu

buty przeżarte wapnem, zimno i deszcz.

Prawdziwy poeta w bamboszach w ciepęłku

komputer, koniaczek, debeściak gość.

Murarz po pracy idzie na piwo i cześć.

Poeta nigdy nie jest pewny swego

wypatruje w przestworzach, na bruku.

Wiersze są bardziej skomplikowane od życia.

` Ja chciałbym być poetą `

- Jest taki wiersz.