Tekst 243 z 246 ze zbioru: Z ATLASEM POCZĘTE
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | utwór dramatyczny |
Data dodania | 2019-02-10 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1762 |

Sternik:
- Rybak, wyzuty z magii przesądów,
z sideł swych guseł, cały w rozterce,
jak zimą ów suseł zimne ma serce,
głowę bez sądu, pustki lodem jest skuty.
Ratio sapiens homo zerwało więzi gminom,
zniszczyło nam religie, zabrało siłę czynom.
W pustki malignie nie masz już domu!
Sternika Ktoś prosi:
- Toż zawróć wodę w Wiśle!
Sternik:
- W pustce karuzeli czyście już posnęli?!
Czyż Fortuny koło nie kręci się ściśle
nie zawsze wesoło według swojej osi?!
25.02.2013
oceny: bezbłędne / znakomite