Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2019-12-19 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 952 |
W duszy mojej demony się zrodziły,
Zapuszczając macki w głębię istnienia
Dobro w sercu unicestwiły,
Porwały do świata z marzenia.
Lecz złudą kraina snów się okazała,
Zabrała, tam gdzie Hades króluje,
Do miejsca, gdzie dusza się spalała,
Gdzie człowiek jedynie ból czuje.
Na tronie władca siedział,
Spoglądając złowrogo,
Słowa te mi powiedział,
Przepełniając mnie trwogą:
`Mrzonki cię zgubiły,
Zaprowadzając do świata z marzenia
Serce twoje w kamień obróciły,
Zgubiły ciebie własne pragnienia.
Przeraziłam się tych słów,
Które snem się wydawały,
Następnie wyjęłam nóż,
Lecz pewność i strach mnie oszukały.
Mroczny Pan posłał uśmiech szyderczy
Sekret śmierci mi powierzając,
Przeszył ciało wzrok mordercy,
Resztki złudzeń pozbawiając.
` Tutaj kostucha ciebie sprowadziła,
Zabierając mordu możliwości
Wiecznym cierpieniem naznaczyła,
Pozbawiając przy tym przyszłości.
W miejscu tym katorgę przechodzą dusze,
Po czym się odradzają,
Znowu przeżywają katusze,
Nigdy nie umierają.
Ciebie inaczej potraktuję,
Pogódź się ze swoim przeznaczeniem,
Skrzydłami demonów obdaruję,
Więc pożegnaj się na zawsze z miłości marzeniem`