ucieczką mój dom

nie szukam szczęścia

uciekam dla świętego spokoju

skryję się w głuszy pośród drzew

bym drzewem się stał

zabija świat

zabija samego siebie

daleko będę

zamkniesz oczy

odchodzę hen

nie szukaj nie płacz

nadaremnie niepotrzebnie

twój głos nie wzrusza

szukam przestrzeni

odnajdę nirwanę

odnajdę człowieka

nie czekaj

dalej jest dalej

dla mnie lepiej

pamiętam nie chcę wspominać

drogę omijam podążał nią świat

znikam na szkle

unosi się bańka mydlana

nie potrzebuję pomocy

poradzę sobie póki zdrowie

kiełkuję każdego poranka

zatapiam smutki

pusty kieliszek wódki