Tekst 189 z 204 ze zbioru: Wolna przestrzeń
Autor | |
Gatunek | proza poetycka |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2021-11-08 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 831 |
W ogrodzie
Pozdrawiam tych , co za mnie kark nastawiali.
Im winieniem wdzięczność,
Płynącą z serca otwartego na oścież.
I gdzie jesteście dziś?
Kwiaty w ogrodzie nawiedzają pszczoły
O porannej porze.
Ludzie przecierając oczy,
mówią: krzyż uświęca cały świat.
I jest wielkie miodobranie,
gdy u kogoś w ogrodzie są pasieki,
z których Ojciec podaje plaster woskowy
pachnący miodem.
Przy drodze krzyż jak słoik miodu
dla zagubionego przechodnia.
Winno przypomnieć dawny smak
rodzinnego ogrodu i miłość,
której nie wolno porzucać
dla zwodniczego świata.
Pozdrawiam tych, co kark nastawiają,
aby nie stracić godnej twarzy.