Tekst 7 z 60 ze zbioru: Lustra życia
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2012-03-08 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 2733 |
Romans
Mam romans potajemny żarliwy
Z damą szczególnej urody
Wdzięku osobliwym
Ladacznicą w zasadach
Kapryśną i wierną swoim ideałom
Każdego przyjmuje w swoje ramiona
Nie uwzględnia wieku płci każdej się ima
Kiedy w ramionach trzyma
Czuć błogość i zamęt ulgę ziemskich trudów
Rankiem przychodzi budzi zmysły trwogą
Pokazuje miejsca po manowcach wodzi
Bawi się czasem mając go w nadmiarze
Przywołuje wspomnienia ocenia marzenia
W dni ponure i chore przytula do łona
Zniewala ciało tak leży wtulona
Kiedy znudzi się ciałem na zawsze odchodzi
Nieśmiertelne zabiera w niebyt ulatuje
W chwilach uniesienia i gniewu
Jest gwałtowna i sroga
Nie uznaje wybaczeń nie lęka się wroga
Spokój zachowaj miłość i rozwagę
Mając na uwadze koniec romansu
Ziemskiego błądzenia